پزشکنا: کلوئید نقره یک درمان جایگزین مرسوم محسوب می شود. مدافعان این دارو آن را یک درمان کارآمد برای انواع عفونت‌ها و بیماری‌ها از سرما خوردگی گرفته تا سرطان می‌دانند. با این وجود، استفاده از کلوئید نقره جای بحث داشته و با بروز یک سری عوارض جانبی جدی در ارتباط است.
کلوئید یون نقره چیست و چرا استفاده می‌شود؟
کلوئید نقره اصطلاحی است که برای توصیف ذرّات ریز نقره معلق در یک مایع اطلاق می‌شود. به دلیل اندازه ریز این ذرّات، یک فرآیند فیلترینگ عادی نمی‌تواند آن‌ها را جداسازی نماید. اندازه ذرّات نقره در کلوئید نقره می‌تواند متفاوت بوده اما بعضی از آن‌ها به حدی ریز هستند که به عنوان ذرّات نانو شناخته می‌شوند. این یعنی اندازه این ذرّات کمتر از 100 نانومتر بوده و توسط چشم غیرمسلح قابل مشاهده نمی‌باشند.
قبل از تولید آنتی بیوتیک‌های جدید، کلوئید نقره به عنوان یک درمان همه منظوره برای انواع عفونت‌ها و بیماری‌ها استفاده می‌شد. اخیراً، این دارو از لحاظ محبوبیت احیاء شده است و ادعاهایی وجود دارد که می‌تواند جایگزین آنتی بیوتیک‌ها و سایر درمان‌های پزشکی برای درمان عفونت‌های باکتریایی، ویروسی و قارچی درنظر گرفته شود.
تعداد کمی از افراد نیز ادعا کرده‌اند که این ماده می‌تواند به درمان بیماری‌هایی مانند لایم، سل و حتی HIV/AIDS نیز کمک کند. افراد مصرف کننده این دارو، از آن به صورت مکمل رژیمی یا اعمال مستقیم بر روی پوست استفاده می‌نمایند. این محلول می‌تواند با قدرت‌های مختلف بسته به میزان نقره موجود در محلول، تهیه و مصرف شود.
کلوئید یون نقره چگونه کار می‌کند؟
کلوئید نقره گفته می‌شود دارای تأثیرات ضد باکتریایی و ضدعفونی کننده گسترده‌ای وقتی به صورت خوراکی مصرف شده یا بر روی زخم قرار داده شود، می‌باشد. عملکرد دقیق کلوئید نقره مشخص نمی‌باشد. با این وجود، تحقیقات توصیه می‌کنند این ماده به پروتئین‌های موجود در سلول‌های دیواره باکتری‌ها چسبیده و غشاء آن‌ها را از بین می‌برد. این امر اجازه می‌دهد تا یون‌های نقره وارد سلول‌ها شده و مانع فرآیندهای متابولیک سلول‌های باکتری شود و به DNA آن‌ها آسیب وارد نمایند که نهایتاً منجر به مرگ آن‌ها خواهد شد.
به نظر می‌رسد که تأثیرات کلوئید نقره بسته به اندازه و شکل ذرّات نقره موجود در آن و همچنین غلظت آن‌ها در محلول متفاوت باشد. تعداد زیاد ذرّات ریز نقره دارای سطح بیشتری نسبت به تعداد کم ذرّات درشت نقره خواهد بود. در نتیجه، محلولی که دارای ذرّات نانوی نقره بیشتری باشد (ذرّات بسیار ریز بیشتر) می‌تواند یون‌های نقره بیشتری آزادسازی کند.
یون‌های نقره از ذرّات آن وقتی با رطوبت در تماس باشند، (مانند مایعات بدنی) آزاد می‌شوند. این‌ها در واقع بخش «بیولوژیک فعال» کلوئید نقره می‌باشند که خصوصیات درمانی به آن می‌بخشند. با این وجود، بایستی اعلام کنیم که محصولات کلوئید نقره استاندارد شده نبوده و ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد نمایند. محلول‌های کلوئید نقره تجاری موجود می‌توانند از لحاظ روش تولید، تعداد و اندازه ذرّات نقره موجود در آن‌ها بسیار متفاوت باشند.
مطالب مرتبط
جهت ارسال دیدگاه ابتدا باید با مشخصات کاربری خود وارد سایت شوید.
