پزشکنا:خبرگزاری پزشکی-یخ زدگی نوعی آسیب ناشیاز یخزدن پوست و بافتهای زیر آن است. هرچند در مراحل اولیه یخ زدگی آسیب پوستی دائمی نیست و علائمش فقط با احساس یخ زدگی پا یا دیگر نواحی ازجمله سردشدن پوست، سوزنسوزنشدن و بیحسی و رنگ پریدگی پوست همراه است، در مراحل پیشرفتهتر ممکن است پوست سفت و مومی شود. میدانید در این شرایط باید چه اقداماتی کرد؟ در این مقاله، بیشتر با احساس یخ زدگی پا و دست، علائم و عوارض آن و روشهای درمانش آشنا میشوید. تا انتهای مقاله همراهمان باشید.
یخ زدگی با انجماد بافت ایجاد میشود. این مسئله زمانی رخ میدهد که در دمایی کمتر از نقطه انجماد پوست قرار بگیرید. اولین شواهد یخ زدگی مربوط به یک مومیایی ۵هزارساله است که در کوههای شیلی کشف شد. جراح ارشد ناپلئون، دومینیک لاری، نیز اولین توصیف از فرایند یخ زدگی را در سال ۱۸۱۲ (یعنی در زمان عقبنشینی از مسکو) ارائه کرد و درباره اثرات مضر چرخه انجمادذوبانجماد بر سربازانی نوشت که در طول شب دستها و پاهای یخزده خود را کنار آتش گرم میکردند و روز بعد در همان قسمتها دچار یخ زدگی میشدند.
یخ زدگی معمولا در انگشتان دست و پا ایجاد میشود، اما بینی، گونه و چانه هم بهراحتی یخ میزنند. هر فردی ممکن است دچار یخ زدگی شود، حتی افرادی که بیشتر عمرشان در مناطقی سرد زندگی میکنند.
زمانی که مدتی طولانی در معرض سرما قرار میگیرید، بدن شما به عروق خونی دست و پایتان پیام میدهد که منقبض شوند. با کاهش جریان خون به پوست، بدن شما میتواند خون بیشتری را به اندامهای حیاتی بفرستد و مواد مغذی و اکسیژن آنها را تأمین کند. از طرف دیگر، خون کمتری در معرض سرما قرار میگیرد و از کاهش دمای داخلی بدن جلوگیری میشود.
با ادامه این روند، اندامهای خارجی (دورتر از قلب) سرد و سردتر میشوند. عروق خونی شما مدتی گشاد و دوباره منقبض میشوند. دورههای انبساط و انقباض چرخهای انجام میشوند تا در حد امکان عملکرد اندامهای شما حفظ شود. اما زمانی که مغز احساس کند شما در معرض هیپوترمی (کاهش خطرناک دمای بدن به پایینتر از ۳۵ درجه سانتیگراد) هستید، رگهای خونی را برای همیشه منقبض میکند تا از ورود خون سرد به درون بدن جلوگیری کند. در این حالت، یخ زدگی آغاز میشود.
یخ زدگی به ۲ دلیل مختلف ایجاد میشود: مرگ سلولی بهسبب تماس با سرما و مرگ ناشی از نبود اکسیژن. در حالت اول، کریستالهای یخ در فضای خارجی سلول شکل میگیرند، آب از داخل سلول خارج میشود و کمآبی سلول را تخریب میکند و در حالت دوم، پوشش عروق خونی آسیب دیده و سوراخهایی در دیواره عروق ایجاد شدهاند، در نتیجه خون به درون بافت نشت میکند و لختههای کوچکی در کوچکترین عروق اندامها شکل میگیرند. در نهایت، فعل و انفعالات پیچیدهای رخ میدهند و التهاب باعث آسیب بیشتر بافت میشود.
عواملی مثل تماس مستقیم با یخ، تماس با فلزات و مایعات خیلی سرد هم ممکن است موجب بروز یخ زدگی شوند.
دستهبندیهای مختلفی برای یخ زدگی وجود دارد، اما در حالت کلی آن را به ۲ دسته سطحی و عمقی تقسیم میکنند. هرچند یخ زدگیهای سطحی را میتوانید با گرمکردن برطرف کنید، برای درمان نوع عمیق آن باید از روشهای پزشکی استفاده کنید.
احساس یخ زدگی پا و دیگر اعضا در حالت سطحی با سوزش، بیحسی، گزگز، خارش یا احساس سرما در ناحیه درگیر همراه میشود و ناحیه درگیر سفید و یخزده است. البته اگر آن را فشار دهید، کمی مقاومت میکند.
در سرمازدگی عمقی یا شدید، فرد اول دچار کاهش حس میشود، اما بهتدریج حسش را کاملا از دست میدهد. تاولهای متورم و پر از خون روی پوست سفید یا زرد ایجاد میشوند که مومی به نظر میرسند و با گرمشدن به رنگ آبی مایل به ارغوانی درمیآیند. ناحیه سفت است و در مقابل فشار مقاومتی ندارد و حتی ممکن است سیاه و مرده به نظر برسد. همچنین ممکن است در زمان گرمکردن ناحیه و بازگشت جریان خون درد زیادی داشته باشید. درد مداوم ممکن است طی ۲ تا ۳ روز به حس ضربان تبدیل شود.
ممکن است ناحیه یخزده ظاهر سالمی داشته باشد. بیشتر افرادی که با احساس یخ زدگی پا یا دیگر اعضا به پزشک مراجعه میکنند بافت یخزده و مرده ندارند و فقط گذر زمان میزان آسیب بافتی را مشخص میکند.
در مراحل اولیه، تشخیص یخ زدگی سطحی و عمقی یا میزان آسیب بافتی کار سختی است و باید این کار را به پزشک سپرد. فرد دچار سرمازدگی به ارزیابی و درمان احتمالی هیپوترمی و کمآبی بدن نیاز دارد.
هیچ آزمایشی برای تعیین میزان وخامت یخ زدگی وجود ندارد. پزشک علت مواجهه با سرما را جویا میشود و علائم حیاتی مثل دما، ضربان قلب، فشار خون، میزان تنفس و موارد تهدیدکنندهای مثل هیپوترمی و عفونت شدید را بررسی میکند. ممکن است چند هفته بعد از آسیب، عکسبرداری پرتوی ایکس انجام شود.
وجود حس، رنگ پوست طبیعی، تاولهایی با مایع شفاف، تغییر حالت پوست با فشار و صورتیشدن پوست با گرما علائم خوبی هستند و تاولهایی با مایع تیره، کبودشدن پوست با گرما و تغییرنکردن حالت پوست با فشار نشانههای بد.
هرچه درمان یخ زدگی زودتر آغاز شود، احتمال بهبود بیشتر میشود.
بعد از حذف عوامل تهدیدکننده زندگی، گرمکردن بافت بیشترین اهمیت را دارد. سریع در حمام آب داغ (۴۰ تا ۴۲ درجه سانتیگراد) قرار بگیرید و این کار را تا زمان گرمشدن کامل (حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه) ادامه دهید. چون این فرایند خیلی دردناک است، میتوان از مسکن استفاده کرد. همچنین بهعلت احتمال زیاد کمآبی بدن، میتوان از سرم استفاده کرد.
بعد از گرمشدن، برای اکسیژنرسانی به محل و جلوگیری از عفونت باید اقدامات خاصی را انجام داد. مثلا تاولهای تمیز کوچک دستنخورده میمانند و تاولهای بزرگ شفاف تخلیه میشوند. تاولهای خونی با توجه به شرایط یا باید تخلیه شوند یا برای جلوگیری از عفونت دستنخورده باقی بمانند. در صورت نیاز، به فرد بوستر کزاز داده میشود.
برای تعیین شدت جراحت و درمانهای بعدی، معمولا فرد دچار یخ زدگی حداقل ۱ تا ۲ روز در بیمارستان بستری میشود. هر ۶ ساعت از کرم آلوئهورا استفاده میشود و ناحیه یخزده بالا نگه داشته میشود. ممکن است برای جلوگیری از عفونت ایبوپروفن و برای جلوگیری از گسترش آن آنتیبیوتیک تجویز شود. برای یخ زدگی عمقی و حذف بافت مرده، آبدرمانی روزانه در استخر ۳۷ تا ۳۹ درجه سانتیگراد تجویز میشود.
درمان یخ زدگی طی یک دوره چندهفتهای تا چندماهه انجام میشود. درمان قطعی (احتمالا جراحی) ممکن است تا ۶ ماه پس از آسیب اولیه انجام نشود. بنابراین ارتباط با پزشک ممکن است مدتها ادامه داشته باشد.
بعضی افراد بیشتر در معرض یخ زدگی هستند، از جمله:
افراد همیشه به این خطر آگاه نیستند، اما میتوانند با انجام کارهایی ساده از آن پیشگیری کنند، از جمله:
انسانها تنها موجوداتی نیستند که دچار یخ زدگی میشوند، حیوان خانگی هم ممکن است دچار یخ زدگی شوند. بنابراین مراقبت باشید در هوای خیلی سرد بیرون نباشند و در محیط گرم قرار بگیرند.
انتهای پیام/